Σπουδαίο προσόν το να μιλάει κανείς ξένες γλώσσες στις ημέρες μας.
Είμαστε, βλέπετε, πολίτες του κόσμου καθώς ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και, έτσι, η γνώση μιας ή και
περισσότερων ξένων γλωσσών θεωρείται άκρως απαραίτητη. Για παράδειγμα, η γνώση της
αγγλικής γλώσσας ανοίγει στους νέους δρόμους για εύρεση εργασίας καθώς και για σπουδές στο
εξωτερικό. Επιπλέον, είναι ένα εργαλείο για την τεχνολογία, μιας και εξασφαλίζει σε κάποιον
πρόσβαση σε μηχανές αναζήτησης και περιήγησης σε ιστοσελίδες του διαδικτύου.
Πότε, όμως, είναι η καλύτερη περίοδος για να ξεκινήσει κανείς με μία ξένη γλώσσα και ποιος είναι
άραγε ο λόγος που αυτό το διάστημα θεωρείται ιδανικό;
Σίγουρα έχετε ακούσει τη φράση «το παιδί προσχολικής ηλικίας απορροφάει σαν σφουγγάρι».
Ίσως κάποιοι από εσάς να αναρωτιέστε αν πρόκειται περί αλήθειας ή μύθου. Ε, λοιπόν, δεν
πρόκειται για μύθο, είναι μια μεγάλη αλήθεια που συνοδεύεται μάλιστα από επιστημονικά στοιχεία.
Έχετε ακουστά τον ‘αφομοιωτικό νου’; Πρόκειται για την ικανότητα του εγκεφάλου να απορροφάει
τη γνώση αβίαστα, χωρίς κόπο και με μεγάλη ταχύτητα. Έτσι, χάρη στον αφομοιωτικό νου το παιδί
έχει κατακτήσει τη μητρική γλώσσα ήδη τους πρώτους 12 περίπου μήνες της ζωής του. Η
δημιουργία αυτή έχει γίνει στο σκοτάδι και στη σιωπή και οι πρώτες λέξεις που θα ακουστούν από
το παιδί κοντά στην ηλικία των 2 ετών είναι το αποτέλεσμα αυτής της σιωπηλής δημιουργίας. Έτσι,
το παιδί έχει αφομοιώσει τη γλώσσα στην ολότητα του πριν καν εμείς το αντιληφθούμε.
Φανταστείτε, λοιπόν, αν η δημιουργία αυτή συμβαίνει τόσο αβίαστα, πόσο εύκολο είναι για τον
ανθρώπινο εγκέφαλο να αφομοιώσει περισσότερες δομές (ξένες γλώσσες) σε αυτή την πρώιμη
ηλικία και πιο συγκεκριμένα κατά τα πρώτα 6 έτη της ανάπτυξης.
Και γιατί είναι, λοιπόν, τόσο σπουδαίο για το παιδί να γνωρίζει ξένες γλώσσες;
Γνωρίζετε ότι πολλές μελέτες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η πολυγλωσσία μπορεί να ενισχύσει
γνωστικές λειτουργίες, όπως η κριτική σκέψη, η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων αλλά και λήψης
αποφάσεων; Αυτοί που γνωρίζουν πολλές γλώσσες δείχνουν συνήθως να έχουν ανεπτυγμένη
μνήμη αλλά και ικανότητα συγκέντρωσης. Αυτό συμβαίνει επειδή η συνεχής άσκηση που
υποβάλλεται το μυαλό καθώς το άτομο χρησιμοποιεί διαφορετικές γλώσσες διεγείρει τον εγκέφαλο
κάνοντάς τον πιο ευπροσάρμοστο κι ευέλικτο σε καταστάσεις που βιώνει το άτομο.
Τέλος, σκεφτείτε την εποχή που ζούμε… σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, όπως είναι η Ευρώπη,
είναι σημαντικό να κατανοούμε και να εκτιμάμε τη συνύπαρξη πολλών και διαφορετικών
πολιτισμικών στοιχείων και ατόμων. Και αυτό δε θα μπορούσε να επιτευχθεί διαφορετικά παρά
δίνοντας ως εναρκτήριο λάκτισμα στους απογόνους μας το εφόδιο της εκμάθησης ξένων
γλωσσών. Μια ξένη γλώσσα είναι, βλέπετε, βαθιά συνδεδεμένη με την κουλτούρα και τον
πολιτισμό κάθε χώρας και μαθαίνοντάς την κάποιος εισχωρεί κατά κάποιον τρόπο στα ήθη, στα
έθιμα αλλά και στον πολιτισμό της χώρας αυτής.
Αναρίθμητα λοιπόν τα πλεονεκτήματα της πολυγλωσσίας και, πέρα από τα προφανή οφέλη, θέλω
να τονίσω ως ένα ακόμη μεγάλο πλεονέκτημα την αυτοεξέλιξη του ατόμου. Δεν είναι λίγες οι φορές
που αποδεικνύεται πως η πολυγλωσσία βοηθάει και στη συμπερίληψη καταρρίπτοντας στερεότυπα
και κλισέ καθιστώντας, έτσι, το άτομο ικανό να ακούσει και να δεχθεί νέες ιδέες και προτάσεις και
να εξερευνήσει διαφορετικές απόψεις.
Έτσι, λοιπόν, η επένδυση χρόνου κόπου αλλά και χρημάτων για την εκμάθηση μιας ξένης
γλώσσας κάθε άλλο παρά μάταιη είναι. Χάρη στους νέους ορίζοντες που ανοίγονται σε αυτόν που
μαθαίνει μια ξένη γλώσσα, διεγείρεται το ενδιαφέρον του για μάθηση, καθιστώντας κατά αυτό τον
τρόπο τον εγκέφαλο ενεργό και υγιή!
Συντάκτης: Πέγκυ Τζάννε @peggle
Η Πέγκυ Τζάννε γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά γυρίζει τον κόσμο με τα δίδυμα παιδιά της, πιστεύοντας ότι η καλύτερη εκπαίδευση είναι η εμπειρία. Ξεκίνησε ως φιλόλογος γερμανικής γλώσσας και έγινε Μοντεσσοριανή παιδαγωγός. Η Μοντεσσοριανή φιλοσοφία άλλαξε την οπτική της για το παιδί και τη ζωή. Συνεχίζει να εκπαιδεύεται, με έμφαση στην Παιδική Ψυχολογία και την Ειδική Αγωγή. Στο Instagram μοιράζεται μοντεσσοριανά tips μητρότητας. Το μότο της είναι το απόφθεγμα της Μαρίας Μοντεσσόρι: “Follow the child”, δηλαδή “ακολούθησε το παιδί”.
